Bo postanowienia są modne

Przed- i ponoworoczne postanowienia i podsumowania to standard. Jak wszyscy to wszyscy – i ja też coś na ten temat napiszę (obiecuję, że będzie krótko). Mniej więcej rok temu również popełniłam post wyzwaniowo-planowy, realizacja wymienionych w nim założeń wyszła dość mizernie, no ale warto próbować. W tym roku do blogrolla dodałam sobie kilka nowych wyzwań czytelniczych – i tak czarno widzę mój regularny w nich udział, ale niech sobie powiszą niczym wyrzut sumienia (zawsze mogę kliknąć i rzucić okiem, co też czytali inni lub znaleźć kilka fajnych blogów do obserwowania). Wydłużyłam też sobie planowaną listę książek do przeczytania (w 2013 ledwo-ledwo dobiłam do 52, ale optymistycznie zakładam, że w tym roku uda mi się przeczytać 60 książek). Gdzieś kiedyś obiło mi się o uszy, że podobno wystarczyłoby czytać około 30 minut dziennie i plan jest do zrealizowania, więc jest jeszcze dla mnie nadzieja. Ponadto chciałabym zapoznać się bliżej ze słynną listą 100 książek polecanych przez ankietowanych [edit: 18.01.2014] BBC (dodałam nawet specjalną podstronę z odpowiednio zmodyfikowanym [bo tak] wykazem: zamieniłam trochę tytułów dla dzieci na książki znajdujące się w drugiej setce). I chciałabym też napisać zaległe teksty – w moim zeszycie czekają na ogarnięcie notatki z 20 (!) nieopisanych książek, policzyłam… No, to tyle o planach.

Teraz trochę o książkach. Najbardziej poruszył mnie reportaż M. Wasielewskiego „Jutro przypłynie królowa”, wielkim odkryciem były „Kłamstwa Locke’a Lamory” i „Przedksiężycowi”, rozemocjonowało mnie „Wszystko za życie”, natomiast „Requiem dla snu” wywróciło mi mózg na drugą stronę, a największą popularnością wśród Czytelników (czyli Was) cieszył się „Czarnoksiężnik z Archipelagu” i „Wehikuł czasu”.

Najważniejsze jest jednak to, że jesteście ze mną Wy 🙂 Najbardziej zajebistym momentem dnia jest pora, w której po pracy włączam komputer, loguję się i widzę, że tu byliście, że zaglądacie nawet wtedy, kiedy ja tu nie zaglądam i nie piszę przez długi czas (Marcie szczególnie dziękuję za motywowanie) i że możemy podyskutować na temat tej czy innej książki, filmu lub Zombie Boya 🙂 I wystarczy, bo sentymentalne pitu pitu mi wyszło, a tego przecież nie chcemy 🙂